Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wieluniu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Wieluniu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Puchalska

Protokolant: staż. urz. B. Z.

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2016 roku w Wieluniu

na rozprawie

sprawy z wniosku J. O. (1)

z udziałem uczestników postępowania: A. B. (1), J. M. (1), L. B., I. W. (1), E. W. (1), M. W. (1) i A. K.

o stwierdzenie nabycia spadku

postanawia:

1.  stwierdzić, iż spadek po E. B. zmarłym w dniu 11 listopada 2014 roku w W., ostatnio stale zamieszkałym w S. nabyli na podstawie ustawy zstępni jego dziadków:

- L. B. (1), córka K. i I. w 4/20 (cztery dwudzieste) części,

- A. B. (1), syn K. i I. w 4/20 (cztery dwudzieste) części,

- J. M. (1) z d. B., córka K. i I. w 4/20 (cztery dwudzieste) części,

- J. O. (1), córka A. i R. w 4/20 (cztery dwudzieste) części,

- M. W. (1), córka T. i J. w 1/20 (jedna dwudziesta) części,

- E. W. (1), córka T. i J. w 1/20 (jedna dwudziesta) części,

- I. W. (1), córka T. i J. w 1/20 (jedna dwudziesta) części,

- A. K. z d. W., córka T. i J. w 1/20 (jedna dwudziesta) części,

2.  ustalić, iż koszty postępowania sądowego ponoszą zainteresowani
w zakresie dotychczas wydatkowanym.

Sygn. akt I Ns 1665/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni J. O. (1) wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku po E. B., zmarłym w dniu 11 listopada 2014 roku, ostatnio stale zamieszkałym w S..

Uczestnicy postępowania wskazani we wniosku nie zajęli stanowiska
w sprawie.

Na skutek dokonanych w sprawie ogłoszeń nie zgłosili się dodatkowi spadkobiercy.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

E. B. zmarł w dniu 11 listopada 2014 roku w W.. Ostatnio stale zamieszkiwał w K.. Zmarł jako bezdzietny kawaler. Nie miał rodzeństwa. Jego matka K. B. (1) zmarła w 1996 roku. Los ojca spadkodawcy, K. nie jest znany. Nie wiadomo, czy jeszcze żyje, czy zmarł, ani czy pozostawił jakieś dzieci poza E. B.. Nie są znani także dziadkowie spadkodawcy ze strony ojca, ani ich dzieci. (dowód: zapewnienie spadkowe J. O. min. 00:01:56
-00:15 – płyta k. 22, odpis skrócony aktu zgonu spadkodawcy k. 3, odpis skrócony aktu zgonu K. B. k. 41)

Dziadkami spadkodawcy od strony matki byli natomiast K. B. (3) z d. O. i I. B., którzy zmarli przed spadkodawcą. Pozostawili oni sześcioro dzieci: K. B. (1) (matkę spadkodawcy), L. B., A. B. (1), J. W. (1), J. M. (1) i R. O. (1). R. O. (1) i J. W. (1) zmarły przed spadkodawcą. J. W. (2) pozostawiła cztery córki: M. W. (1), E. W. (1), I. W. (1) i A. K.. Po R. O. (1) pozostała jedna córka J. O. (1). (dowód: zapewnienie spadkowe J. O. min. 00:01:56-:00:15 – płyta k. 22, odpisy skrócone aktów urodzenia J. O. k. 4, I. W. k. 5, E. W. k. 6, M. W. k. 7, odpis skrócony aktu urodzenia A. K. k. 8, odpis skrócony aktu urodzenia L. B. k. 30, odpis skrócony aktu małżeństwa J. M. k. 38, odpis skrócony aktu zgonu J. W. k. 42, odpis skrócony aktu zgonu R. O. k. 43, odpis skrócony aktu urodzenia A. B. k. 48)

Żaden ze spadkobierców po E. B. nie złożył oświadczeń
o odrzuceniu spadku po zmarłym. Spadkodawca nie pozostawił testamentu. (dowód: zapewnienie spadkowe J. O. min. 00:01:56-:00:15 – płyta k. 22)

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie niekwestionowanych przez strony dokumentów urzędowych, jakim były odpisy skrócone aktów stanu cywilnego oraz zapewnienia spadkowego uczestniczki, które Sąd uznaje za wiarygodne i znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 k.c.).

Powołanie do spadku, czyli dziedziczenie, może być testamentowe, jeżeli spadkodawca wyraził swą wolą w testamencie odpowiadającym wymaganiom formalnym, bądź ustawowe, w sytuacji gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał nie chce lub nie może być spadkobiercą ( art. 926 k.c.).

W przedmiotowej sprawie ma miejsce dziedziczenie ustawowe, bowiem spadkodawca E. B. nie pozostawił testamentu. Z dokonanych w sprawie ustaleń wynika, iż spadkodawca nie pozostawił dzieci, był kawalerem, nie miał rodzeństwa. Jego matka zmarła przed nim, natomiast losy ojca spadkodawcy nie są znane. Sąd z tego powodu zarządził w sprawie ogłoszenie o toczącym się postępowaniu, umożliwiając osobom, które rościły by sobie prawa do spadku, wstąpienie do sprawy i udowodnienie swych praw. Na moment zamknięcia rozprawy nikt inny, poza dotychczasowymi uczestnikami nie zgłosił i nie wykazał swych spraw spadkowych. Uznać zatem należało, iż ojciec spadkodawcy, ani żaden z kręgu jego zstępnych i wstępnych nie został powołany do spadku.

W niniejszej sprawie, wobec braku zstępnych spadkodawcy E. B., małżonka, rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa cały spadek, zgodnie z art. 934 § 1 k.c. przypadałby dziadkom spadkodawcy ze strony matki tj. K.
i I. B., którzy, gdyby żyli, dziedziczyliby w częściach równych. Ponieważ dziadkowie spadkodawcy nie żyją, na podstawie art. 934 § 2 k.c. udział spadkowy, który by przypadał każdemu z dziadków, przypada jego zstępnym. Podział tego udziału następuje według zasad, które dotyczą podziału spadku między zstępnych spadkodawcy. Zatem wobec wykazania w niniejszej sprawie, iż znani dziadkowie spadkodawcy K. i I. B., poza matką spadkodawcy, posiadali jeszcze pięcioro dzieci, to one powołane zostają do dziedziczenia w częściach równych po 1/5, o ile dożyły otwarcia spadku. W sytuacji, gdy któreś z dzieci dziadków spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, w jego miejsce wchodzą jego z zstępni. Tak więc spośród żyjących dzieci K. i I. B. spadek po E. B. dziedziczą L. B. (1), A. B. (1) i J. M. (1) po 4/20 części, a także J. O. (1) – córka R. O. (1) w 1/20 części oraz pięć córek J. W. (1): M. W. (1), E. W. (1), I. W. (1) i A. K., każda
z nich po 1/20 części przypadającego na nie udziału ich matki, którzy wynosiłby 1/5 części spadku.

Wobec powyższego, orzeczono jak w pkt. 1 sentencji na podstawie art. 934 k.c.

O kosztach Sąd orzekł jak w punkcie 2 sentencji postanowienia, na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. zgodnie, z którym każdy uczestnik ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie.